praktijkverhaal assessment

“Ik dacht dat ik m’n gevoel moest thuislaten”

In assessments zien we het keer op keer: goed functionerende professionals die onder druk terugvallen in onbewuste leiderschapspatronen. Patronen die ooit hielpen, maar nu in de weg staan. In deze praktijkcasus lees je hoe zo’n patroon zichtbaar werd tijdens een assessment, wat het effect was op de kandidaat, en hoe ontwikkeling mogelijk werd zodra het patroon bespreekbaar werd.

Het beeld van de sterke leider

Veel leidinggevenden groeien op met het idee dat gevoel iets is voor thuis. Kwetsbaarheid wordt vaak gezien als zwakte, en als professional hoor je altijd rationeel, correct en in controle te zijn. Ook David, een ervaren manager, leefde lang naar deze overtuiging. Tot een assessment zijn perspectief compleet veranderde.

Een kundige, loyale professional die vastloopt

David was een toegewijde manager, altijd loyaal, voorkomend en beschikbaar. Hij deed alles ‘goed’ volgens het boekje. Maar ondanks zijn inzet voelde hij zich leeg, gefrustreerd en vermoeid. Zonder direct aanwijsbare reden. Zijn team was wel loyaal, maar niet echt in beweging. David wist dat er iets niet klopte, maar wat precies?

Het kantelpunt: de vraag die iets raakte

Tijdens het reflectiegesprek na een rollenspel kwam de acteur met één simpele vraag:

“Wat voelde je op het moment dat je die beslissing nam?”

David viel stil. Hij keek op. Hij wist het niet. En toen kwamen de tranen.
Niet omdat hij niet sterk was. Maar omdat hij zich voor het eerst realiseerde dat hij altijd zijn gevoel had weggedrukt.

Gevoel hoort erbij, ook op werk

In dat moment viel het kwartje bij David: als hij zijn eigen gevoelens niet erkent, hoe kan hij dan empathisch zijn naar zijn team? Als hij zich altijd terughoudt, hoe kan hij dan echt zichtbaar zijn als leider?
Gevoel is geen zwakte; het is een kracht. Het maakt je menselijk en verbindt je met anderen.

Menselijker, krachtiger leiderschap

Sinds dat assessment durft David keuzes te maken die beter bij hem passen. Hij stelt grenzen en betrekt zijn team in open gesprekken. Hij leidt nog steeds, maar nu vanuit verbinding in plaats van alleen beheersing.

Wat het oplevert

Dit verhaal van David laat zien waarom assessments meer zijn dan een test. Ze brengen iets in beweging. Geen oordeel, maar inzicht. Geen profiel, maar een spiegel. En soms: een herontdekking van jezelf als mens, je verborgen kant.

Herken je dit patroon in jouw organisatie?

👉 Werk je met managers die hun gevoel thuislaten en daardoor de verbinding missen?

📞 Plan vrijblijvend een analysegesprek om je casus te bespreken.

Comments are closed.