casus kinderopvang

Wanneer harmonie de boventoon voert

In assessments zien we het keer op keer: goed functionerende professionals die onder druk terugvallen in onbewuste leiderschapspatronen. Patronen die ooit hielpen, maar nu in de weg staan. In deze praktijkcasus lees je hoe zo’n patroon zichtbaar werd tijdens een assessment, wat het effect was op de kandidaat, en hoe ontwikkeling mogelijk werd zodra het patroon bespreekbaar werd.

De opdracht

Een team van coördinatoren in de kinderopvang werd uitgenodigd voor een assessment. Hun rol was in de loop der jaren veranderd: ooit bedoeld als ondersteuning van de vestigingsmanager, was de functie gaandeweg uitgegroeid tot een leidinggevende positie met meer verantwoordelijkheid en impact.

De logische volgende stap? Een nieuwe inschaling. De directie was akkoord, mits er aantoonbaar hbo-werk- en denkniveau én de juiste leiderschapscompetenties tegenover stonden. Tijd voor een assessment dus.

Bewijsdrang en oud zeer

Voor de coördinatoren — allen vrouwen, allen ervaren — was het spannend. De assessmentdag werd beleefd als een moment van ‘bewijs leveren’. Onder de oppervlakte zat ook oud zeer: gevoelens van niet serieus genomen worden, structureel ondergewaardeerd zijn, en de wens om nu eindelijk gezien te worden voor wat ze deden.

Eén patroon, in vele variaties

Hoewel elke deelnemer uniek was, zagen we opvallend vaak hetzelfde leiderschapspatroon terugkomen:

  • Gericht op harmonie, met een sterke behoefte om aardig gevonden te worden
  • Moeite met het nemen van besluiten die mogelijk weerstand oproepen
  • Vermijding van lastige gesprekken of confrontaties
  • Een dienende houding, loyaal aan team en leiding, maar weinig eigenaarschap over de eigen leiderschapsruimte
  • Risicomijdend gedrag: liever niks doen dan het verkeerd doen

Op papier: betrokken professionals met hart voor de zaak. In de praktijk: een leidinggevend klimaat dat stuurloos wordt onder druk…

Niet afrekenen, maar ontwikkelen

Het assessment was confronterend, er gingen wat tissues doorheen. Want met de wens om meer gewaardeerd te worden, kwam ook de spiegel: deze rol vraagt meer van jou dan betrokkenheid. Het vraagt richting, besluitvaardigheid en het vermogen om spanning te verdragen.

Toch was dit geen eindstation, maar een startpunt voor deze hele groep.

Op basis van de resultaten richtte de organisatie een intern leiderschapsprogramma in. Iedere coördinator kreeg een persoonlijke coach, gericht op:

  • Grenzen leren stellen
  • Moeilijke gesprekken voeren met behoud van relatie
  • Leiderschap nemen zonder jezelf te verliezen

Geen unieke situatie

Dit is geen uniek geval. In veel organisaties groeien rollen sneller dan mensen. En zolang er geen scherp inzicht is in leiderschapspatronen, wordt loyaliteit verward met geschiktheid. Assessments brengen dit aan het licht. Op een manier die ruimte geeft voor groei in plaats van oordeel.

Herken je dit in je eigen organisatie?
Leidinggevenden die het graag goed willen doen, maar daardoor conflicten uit de weg gaan, te weinig richting geven of vooral bezig zijn met ‘aardig gevonden worden’?

👉 Met een assessment maak je deze onderliggende patronen bespreekbaar en geef je mensen de kans om steviger en effectiever leiding te leren geven.
📄 Wil je zelf het gesprek aangaan over dit soort patronen? Download dan onze handreiking met reflectievragen voor leiderschapsgesprekken.
Download via successment.nl/handreiking-reflectiegesprek.

Comments are closed.